DEREOTU

Bilinen bileşimleri:
Karvon, limonen adlı maddeler bulunan yüzde 4 oranındaki uçucu yağ ile ayrıca pektin, reçine ve bazı mineralleri içerir.
Özellikleri:
Maydanozgiller familyasındandır. 60 santimetreye kadar boylanabilen, tüysüz, bir yıllık, otsu bir bitkidir. Hoş kokulu, iplik gibi ince yapılı ve tüylü olan yeşil ya da mavi-yeşil yaprakları; yaz ortalarında şemsiyeye benzer salkımlar oluşturarak açan sarımsı renkli, hoş kokulu minik çiçekleri vardır. Bitki, tohumlarıyla çoğalır. Akdeniz Bölgesi’nde, Güney Rusya’da doğal olarak yetişmektedir. Dereotu tohumları aynen ya da ezilip baharat olarak bazı yemek ve besinlere katılır. Bitkinin yaprakları, çeşni vermesi için, yemek ve salatalara konur.
Önerilen hastalıklar:
Kusmayı engeller, sinirleri yatıştırır ve bedeni rahatlatır. Mide kasları üzerinde kasılmaları çözücü etkisi bulunmaktadır. Özellikle küçük çocuklarda gaz söktürücü etkisi önemlidir. Gaza bağlı olarak mide ve bağırsaklarda oluşan krampları hafifletir. Hıçkırığı kesici bir etkisi vardır. Emzikli annelerde süt gelişini artırır. Son zamanlara yapılan bazı araştırmalarda dereotunun da antioksidan etkisinin olduğu tespit edilmiştir. Taze yaprakları yemeklere koku ve tat vermek için kullanılır. Dereotu nefesin kötü kokusunu temizler. Bunun için tohumları ağızda çiğnenir. Kullanım şekli ve dozu: Tohumları iyice olgunlaşmadan önce bitki kesilip çok sıkı olmayan demetler halinde bağlanarak kurutulur. Tohumları iyice olgunlaşıp, renkleri esmer kahverengine dönüşünce, yere temiz bez ya da kâğıt serilip üzerinde demetler dövülerek tohumlarını dökmesi sağlanır. Bu tohumlardan 1-2 tatlı kaşığı alınarak hafifçe ezilip üzerine 1 bardak kaynar su dökülür ve 10-15 dakika süreyle demlendirilir. Yemeklerden önce bu karışımdan birer bardak içilir.
Kaynak: Ahmet& Elmas MARANKİ Şifalı Bitkiler Kitabı