ÇOBANÇANTASI
Latince adı: Capsella bursa pastoris
Almanca adı: Hirtentaschel
Diğer isimleri: Cıngıldakotu, çoban kesesi, çoban torbası, kuşkuşotu.
Bilinen bileşimleri: Çobançantası bitkisinin toprak üstü kesimleri tanen, reçine, uçucu yağlar, saponin, flavonitler, diosmin, tiram in ve potasyum içerir.
Özellikleri: Akdeniz havzasında yetişen çobançantası, tüm dünyaya yayılmıştır. Boyu 50 santimetreye kadar uzayabilen bitki, çok yaygın yabani bir ayrık otudur. Yol kenarlarında, kırlarda, çayırlarda ve çöplüklerde de yetişir. Beyaz çiçekleri olan çobançantası, 1 ya da 2 yıllık otsu bir bitkidir. Yaprakları uzundur, yazın toplanır ve gölgede kurutulur. Gövde boyunca dizilen ve bitkinin tohumunu taşıyan, yürek biçimli, yassı, yeşil renkli meyveleri vardır. Bitki, bu meyvelerinden döktüğü tohumlarıyla çoğalır. Çiğ olarak ya da ıspanak gibi pişirilerek yenir.
Önerilen hastalıklar: Böbrek sorunu nedeniyle kişinin bedeni sıvı tutuyorsa, çobançantası hafif bir şekilde idrar söktürür. Yara, burun, diş ve diş eti kanamalarına karşı iyileştirici ve kanı kesici etkileri vardır. Kadınların aybaşı dönemlerinde aşırı kan gelişini önler. Cildin erken yaşlanmasını önler. Vücuttaki her türlü iç ve dış kanamalarında, varis ve hemoroite çok faydalıdır. Ağrılara iyi gelir. Kas erimesine iyi gelir. Emzikli annelerin göğüs sertleşmesi ve ağrısında, taze çobançantası kaynatılır, göğüsler buharına tutulur.
Kullanım şekli ve dozu: 1 litre sıcak suya 20 gram çobançantası konur. 20 dakika kadar kaynatıldıktan sonra süzülür. Günde 2 veya 4 fincan içilir.
Yan etkileri: Bilinen ciddi bir yan etkisi yoktur.
Kaynak: Ahmet & Elmas MARANKİ (Şifalı Bitkiler Kitabı Syf. 179-180)