GÜL

Latince adı: Rosa damascana
Almanca adı: Rose
Diğer isimleri: Rose, rosier.
Bilinen bileşimleri: Terkibinde geranioi, rodinoi, eugenoi, citronei ve feniletilalkol vardır.

Özellikleri:
Dünyanın her tarafında yetişen bu bitkinin yüzlerce çeşidi vardır. Park ve bahçelerde süs bitkisi olarak da yetiştirilir. Mayıshaziran aylarında çeşitli renklerde çiçekler açar. En çok kullanılan katmerli kırmızı güldür. Güller tomurcuk halindeyken, güneş doğmadan önce toplanır. Gölgede ve dikkatli kurutulması gerekir. Hekimlikte çiçeklerinin renkli yaprakları kullanılır. Krem ve parfümeri sanayinde de kullanılır.
Önerilen hastalıklar:
 Antiseptik olarak kullanılır, ishali keser. Boğaz ve bademcik iltihaplarını giderir. Göz kanlanmaları ve göz nezlelerinde faydalıdır. Kanı temizleyici özelliği vardır. Bağırsakların düzenli çalışmasını sağlar. Gül reçeli mideye kuvvet verir. Beyni hem soğutur, hem hafifletir. Safradan ve kandan olan baş ağrısına ve sarhoşluk haline faydalıdır. Gül goncası (gülburnu) kurusu her derde devadır.
Kullanım şekli ve dozu:
Kullanılacağı zaman kaynar su ile demlenir. Bu çaydan gargara yapılırsa, bademcik rahatsızlıklarına şifa verir. Gül çiçekleri ve yaprağı kaynatılıp bal ile tatlandırılarak içilirse, kanı temizler ve kalbi ferahlatır. İltihaplı romatizmada, 1 bardak kaynar suya 5 gram kuru gül konur, 10 dakika demlenir, günde 2-3 bardak içilir.
Gül yağı: Kuru tabiatlıdır. Kabız yapıcı etkisi vardır. Sıcaktan olan baş ağrılarına etkilidir.
Gül suyu: Cilt temizleme ve detoks olarak arınmalarda kullanılır.

Kaynak: Ahmet & Elmas MARANKİ ( Şifalı Bitkiler Kitabı)