KEREVİZ (APIUM GRAVEOLENS) BİTKİSİ

Güneşli ve nemli yerleri seven kereviz, iki yıllık, çok kokulu, otsu bir tarım bitkisidir. Memleketimizde bolca yetiştirilir.
Özellikleri: Tohumları ile çoğaltılan kerevizde A, B,C vitaminleri vardır.
Önerilen hastalıklar: Kereviz, baş ve yaprak olarak ne kadar çiğ yenirse o kadar faydası fazla olur. Mideyi kuvvetlendiren kereviz, iştah açar, kanı pislikten temizler. Karaciğere faydasıyla bilinir, şişkinliğini giderir. Safra ifrazatını normale sokar. Böbrekleri çalıştırır, vücutta birikmiş fazla suyu idrar yoluyla dışarı atar. Ses kısıklığına iyi gelir.
Kullanma şekli: Kereviz haşlanmış sebze olarak, salatası veya çorbası yapılarak yaygın şekilde tüketilen bir gıda maddesidir. Özellikle Güney Avrupa mutfak geleneklerinde, Fransız mutfağında, ABD’de Louisiana yemek kültüründe önemli yeri vardır. Kereviz tohumları tatlandırıcı baharat olarak kullanılır. Baharatlık amaca dönük kereviz tohumu yemeklik tuz ile karıştırılarak ‘kereviz tuzu’ adı altında piyasaya sürülür ve yemeklerde ve kokteyllerde olağan tuza alternatif bir ürün oluşturur. Kereviz içindeki etkin maddeleri sebebiyle kokulu olup karaciğerin sağlıklı çalışmasına yardımcı olarak siroz oluşumuna engel olur, hastalığı tedavi de eder. Kansızlığa karşıda etkili olan kerevizi 1 lt suya 1 avuç küp küp doğranmış kerevizi atarak haşlayıp, günde aç karnına 3 bardak içerek tüketebilirsiniz. Yaprağını da aynı amaç ve demir eksikliği için kullanabilirsiniz. Kereviz besleyici, metabolizmayı hafif surette tahrik edici ve güçlendirici bir sebzedir. Gıda şeklinde alınabildiği gibi, kereviz suyu da çıkarılabilir. Toz veya kapsül şeklinde de piyasada bulunmaktadır. Kerevizin şifalı ürün olarak kullanımında öncelikle idrar sökücü (diüretik) özelliği akla gelmektedir. Böbrek taşı için pırasa, maydanoz ve kerevizin sıkılmış suları veya 5 dk haşlanmış suları düzenli olarak her gün aç karna sabahları 1 su bardağı 3 ay boyunca, 3 haftalık kürler halinde birer hafta ara vererek içilmelidir.
Yan etkileri: Bilinen ciddi bir yan etkisi yoktur.

Kaynak: Ahmet & Elmas MARANKİ (Şifalı Bitkiler Kitabı Syf.310-311)