ÇÖVEN OTU BİTKİSİ

Diğer isimleri: Çegen, dişi çöven, tarlacı çöveni, sabun otu.

Bilinen Bileşimleri: Yüzde 15- 20 oranında saponin glukoziti taşır, pentasiklik bir triterpen olan gipsogenin ve şeker olarak da galaktoz, ksiloz, arabinoz, fukoz ve ramnoz içerir.
 

Özellikleri: Orta ve Doğu Anadolu’da yetişen bitki, haziran ve temmuz aylarında beyaz çiçekler açar. Gypsophila arrostii’nin kökleri kullanılır. Bu kökler kirli beyaz renkli, boyuna derin çizgili parçalar halinde, hafif kokulu ve acımsı lezzettedir. Kökü ve dalları sabun katılmış gibi suyu köpürtür. Vadilerde, dere ve çay kenarlarında yetişir. Sonbahar ya da ilkbaharın ilk günlerinde bitkinin kökleri çıkarılır ve güneşte kurutulur. Köklerin dövülmesinden ise çöven elde edilir. Çöven otu Türkiye’de tahin helvası yapımında kullanılır.
 

Önerilen hastalıklar: İdrar söktürücü olarak kullanılır. Öksürük kesici ve göğüs yumuşatıcı ilaçların yapımında kullanılır. Kusturucu ve balgam sökücü özelliği de vardır. Ateş düşürücü ve zayıflatıcı etkisi vardır. Kanı temizleyerek, ciltteki sivilcelerin geçmesini sağlar.

Kullanım şekli ve dozu: 1 litre suya 15 gram çöven otu kökü parçalanarak konur, 2 dakika kaynatılıp, beklemeden süzülür. Öğle ve akşam yemeklerinde sadece birer çay bardağı içilir, fazlası zarardır. Bu karışım böbrek ve karaciğer rahatsızlıklarını gidermeye yarar. Nefes darlığına iyi gelir.

Yan etkileri: Doktor kontrolünde kullanılmalıdır.

Kaynak: Ahmet & Elmas MARANKİ (Şifalı Bitkiler Kitabı Syf.182-183)